ประวัติศาสตร์ประเพณี  วัฒนธรรมดั้งเดิม และโบราณคดีเป็นมรดกอันล้ำค่า ตามความเห็นของฉันสิ่งนี้มีความเกี่ยวข้องกับทุก ๆ คน ที่จะต้องรับผิดชอบดูแลมรดกทางวัฒนธรรมเหล่านี้ คุณสามารถดูได้ว่าพวกเขากระตือรือร้นที่จะดูแลรักษามรดกของพวกเขามากน้อยแค่ไหน ได้จากการให้ความสำคัญต่อสิ่งที่บรรพบุรุษได้มอบไว้ให้ ถ้าคุณอยากวัดได้ว่า พวกเขารักประวัติศาสตร์และวัฒนธรรมของพวกเขามากแค่ไหน สามารถดูได้จากวัดแห่งนี้ หากคุณมาเที่ยวเมืองมัณฑะเลย์ และไม่ต้องการไปสถานที่เดิม ๆ และจำเจ ฉันอยากจะแนะนำหนึ่งสถานที่ที่น่าสนใจสำหรับคุณ นอกจากนี้ คนที่อาศัยอยู่ในมัณฑะเลย์สามารถมาเที่ยวที่นี่ได้ พวกคุณจะเพลิดเพลินกับทริปถ่ายภาพและพร้อม ๆ กับการเรียนรู้เกี่ยวกับสถาปัตยกรรม

วัดชเว่ อี่น ปิ่น (Shwe In Bin Kyaung) อายุ 123 ปี

ถ้าฉันบอกว่า วัดแห่งนี้เป็นวัดทองคำ คุณอาจคิดไปว่ามันคือ วัดชเว่ จาว (Shwe Kyaung) แต่จริง ๆ แล้วยังมีวัดที่ถูกลืมในมัณฑะเลย์  มันเป็นวัดที่งดงาม ที่เป็นรองแค่ วัดชเว่ จาว (Shwe Kyaung) เท่านั้น วัดแห่งนี้สร้างขึ้นด้วยเสาไม้สักทั้งหมด 167 เสา และมันคือ วัดชเว่ อี่น ปิ่น (Shwe In Bin Kyaung) ผู้ที่บริจาคเพื่อสร้างวัดแห่งนี้คือ อู เซะ ชวิ่น  (U Set Yuan) และ ด่อ บวา (Daw Bwar) ภรรยาของเขา  อู เซะ ชวิ่น  (U Set Yuan) เป็นชาวจีนที่อพยพมายังพม่าในขณะที่เกิดการจลาจลของชาวมุสลิมในประเทศของพวกเขา ด่อ บวา (Daw Bwar) เป็นชาวพม่า มีเชื้อสายมาจากกษัตริย์สมัยพุกาม และเป็นหลานสาวของราชินีของพระเจ้าสีป้อ ปี 1896 พวกเขาซื้อสวนในเด วาน (Dae Won) ซึ่งอยู่ในเขตเมืองมัณฑะเลย์ เป็นช่วงสิบปีหลังจากที่กษัตริย์สีป้อ (Thi Baw) ถูกทหารอังกฤษอาณานิคมยึดอำนาจและให้สละราชสมบัติ ที่บริเวณสวนหย่อมพวกเขาได้สร้าง วัดชเว่ อี่น ปิ่น (Shwe In Bin Kyaung) และสิ่งปลูกสร้างทางศาสนาอื่น ๆ ซึ่งจะบริจาคแก่พระอู ซะ  วะ นะ ดะ ซะ (U Za Wa Na Da Za) ที่นับถือ

ตอนนี้วัดแห่งนี้มีอายุประมาณ 123 ปี มีงานศิลปะเป็นดอกไม้ซึ่งทำจากไม้สักแกะสลักที่สวยงามมาก เป็นไม้แท้ ๆ และมีค่าในยุคพม่าโบราณ คุณจะเห็นประตูไม้สักเก่า ๆ ตกแต่งอย่างงดงามด้วยงานศิลปะแบบโบราณ นอกจากนี้ที่บริเวณราวบันไดยังตกแต่งด้วยเรื่องราวทางศาสนาของศาสนาพุทธอีกด้วย แต่ก็มีคนตั้งข้อสังเกตว่าคนธรรมดาไม่น่าจะสร้างหรือบริจาคให้เทียบเท่ากับกษัตริย์ ดังนั้น วัดแห่งนี้จึงถูกสร้างขึ้นเพื่อเป็นการบ่งบอกถึงสถานะ การตกแต่ง และโครงสร้างให้เป็นรองวัดชเว่ จาว (Shwe Kyaung) ซึ่งผู้บริจาคเป็นกษัตริย์ในยุคนั้น

ในช่วงสองปีที่ผ่านมามันเป็นความชอกช้ำจากความโลภของคนที่ไม่รู้จักพอ ซึ่งมักจะขโมยสิ่งต่าง ๆ จากวัดโบราณ และสิ่งปลูกสร้างทางศาสนาอื่น ๆ เมื่ออู เซะ ชวิ่น  (U Set Yuan) และ ด่อ บวา (Daw Bwar) เสียชีวิตก็มีสร้างหลุมฝังศพของพวกเขาในสวนเด วาน (Daewon) ซึ่งพวกเขาเป็นเจ้าของ มันยังมีจารึกอยู่ที่วัดชเว่ อี่น ปิ่น (Shwe In Bin Kyaung) ด้วย

น่าเศร้าที่หลุมฝังศพและจารึกทางประวัติศาสตร์เป็นบรรพบุรุษของชุมชนที่กำลังพัฒนาของเมืองนี้เกือบจะถูกทิ้งร้าง แม้แต่คนในท้องถิ่นก็ยังหลงลืมเรื่องนี้ไป แต่ชาวต่างชาติมักจะมาเยี่ยมชมสิ่งที่มรดกทางวัฒนธรรม 

ดังนั้น คุณควรมาเยี่ยมชมที่นี่ก่อนที่มันจะจางหายไป

วัดกีน หวั่น มีน จี อายุ 140 ปี Kin Wun Min Gyi Monastery (140 years)

วัดแห่งนี้ได้รับอิทธิพลด้านการออกแบบจากสถาปัตยกรรมตะวันตก คุณจะพบว่าวัดกีน หวั่น มีน จี (Kin Wun Min Gyi) เป็นวัดที่มีไม้ขนาดใหญ่ วัดแห่งนี้สร้างขึ้นในปี 1879 โดยกีน หวั่น มีน จี อู กาว (Kin Wun Min Gyi U Kaung) ตั้งอยู่ในเขตเด วาน ตะวันออก (East Daywun) บริเวณเมืองมหาอ่าวเม Maha Aung Myay

เสนาบดี อู กาว (U Kaung) ซึ่งเป็นที่ปรึกษาคนสำคัญของกษัตริย์ในช่วงรัชสมัยของพระเจ้ามินดง (Mindon) และพระเจ้าสีป้อ (Shi Phaw) ถูกส่งไปยังตะวันตกเพื่อเยือนยุโรปและเดินทางไปยังเมืองต่าง ๆ ทั่วอังกฤษฝรั่งเศส และอิตาลีในฐานะทูต การเดินทางไปยังยุโรปครั้งนี้เป็นแรงบันดาลใจสำคัญในการออกแบบวัดกีน หวั่น มีน จี (Kin Wun Min Gyi)วัดแห่งนี้เป็นวัดที่มีชื่อเสียงในยุคปัจจุบัน เป็นหนึ่งในวัดแห่งเดียวในศตวรรษที่ 18 และ 19 ที่เป็นแบบตะวันตกและไม่มีหลังคาทำเป็นชั้น วัดแห่งนี้ไม่มีพระ โครงสร้างของวัดประกอบด้วยลวดลายสามเหลี่ยมบันไดสไตล์โบสถ์โรมัน  การออกแบบเป็นการผสมผสานสถาปัตยกรรมตะวันตกและพม่า ระเบียงด้านหน้ามีการแกะสลักด้วยงาช้าง และมีตกแต่งด้วยนกอินทรีสไตล์ยุโรปที่ด้านบน 

ตอนนี้อาคารถูกปิด และไม่มีการใช้งานอีกต่อไป แต่คุณสามารถขอกุญแจจากเจ้าอาวาสที่อยู่ในบริเวณวัด เพื่อศึกษาศิลปะและโครงสร้างภายในได้

วัดเข หม่า หวั่น ตี่ อายุ 100 ปี Kay Mar Wun Thi Monastery (100 years)

วัดแห่งนี้ได้รับการสนับสนุนให้สร้างในปี 1919 โดยมะ มะ ซิน  (Ma Ma Zin) ซึ่งเป็นลูกสาวของผู้ศรัทธาที่รู้จักกันดีจากย่านปยี จี แจ๊ก ตะ เย  (Pyi Gyi Kyat Tha Yay) เมืองมัณฑะเลย์ วัดแห่งนี้กว้างขวางมาก ๆ และมีพระสงฆ์จำวัดอยู่ถึง 200 รูป

ในปี 2019 เป็นปีครบรอบ 100 ปีของการก่อตั้งวัด การตกแต่งภายในวัดนั้นเป็นการตกแต่งอย่างสวยงามด้วยทองคำ เงิน และ แก้ว

วัดแห่งนี้ได้รับความเสียหายจากการทิ้งระเบิดในช่วงสงครามโลกครั้งที่สองหลายครั้ง ดังนั้น จึงมีเพียงด้านหน้าของวัดเท่านั้นที่ยังคงเดิม โดยวัดแห่งนี้ได้รับการใช้งานประมาณ 25 ปีเท่านั้น โดยตอนนี้สามารถมองเห็นกรอบอิฐเป็นสัญลักษณ์ของความรุ่งโรจน์ในอดีต และมีบันไดที่สง่างามสองข้าง

ฉันรู้สึกว่า วัดแห่งนี้ถูกกลืนหายไปท่ามกลางขยะ และในช่วงวัยเด็กเรายังเรียกมันว่าถังขยะ ซึ่งเกิดจากการเปลี่ยนแปลงที่อยู่อาศัยในเมือง แต่พื้นที่ภายในวัดยังคงสวยงามแม้จะอยู่ท่ามกลางสิ่งที่น่าเกลียด ตอนนี้สถานการณ์เลวร้ายลงเรื่อย ๆ และคุณแทบจะไม่สามารถมองเห็นวัดที่มีอาคารใหม่เกิดขึ้น ตอนนี้เราสูญเสียความสวยงามไปแล้ว ดังนั้น จึงเรียกได้ว่ามันเป็นโศกนาฏกรรมของวัดอันรุ่งโรจน์ในอดีต

หากมีบุคลากรที่เกี่ยวข้องมองเห็นว่า ซากปรักหักพังของวัดเก่าก็สามารถดึงดูดนักท่องเที่ยวได้ ก็คงเป็นแรงผลักดันให้เกิดอุตสาหกรรมที่ไร้ควัน เช่นเดียวกับ วิหารพาร์เธนอนแห่งกรีซ หรือ วิหารซีในอิตาลี และนี่คือ คู่มือที่มีประโยชน์สำหรับการเดินทางของคุณ